thuis in Malawi vervolg

Goed we zitten hier dus alweer een poosje en we hebben toch ons oude weblog maar weer van de plank gepakt. Na de foto’s van het vorige bericht ook maar even wat woorden over ons verblijf hier in Malawi. Het is een aardig lang verhaal geworden. Sorry, we houden het in het vervolg iets korter, we weten dat jullie allemaal druk zijn! Oh ik heb zojuist ook nog meer foto's geplaatst bij het vorige bericht.

In dit blog zullen we niet zo veel schrijven over ons project ‘de Greenshop’ daar hebben we onze maandelijkse nieuwsbrieven voor. Die kan je lezen op de website van Stichting Chimwemwe. www.chimwemwe-malawi.org

Op 2 oktober zijn we vertrokken vanaf Schiphol. Al op het station in Zwolle stonden een aantal dames van het leukste hockeyteam ever ons uit te zwaaien. Daarna met Aswin, Marleen, Pleun, Denian en Jeroen in de trein naar Schiphol. Onderweg begonnen de avonturen al direct lekker en scheurde één van onze tassen kapot. Gelukkig had mijn zus Marlijn nog wel een degelijke koffer op zolder en woont zij niet ver van Schiphol. Zo mocht ik op Schiphol onder toezicht van nog meer vrienden en familie (papa en mama van Zutphen en van Hasselt, Marlijn en Maarten, Ingeloes, Bas, Anke en Lara) de inhoud van de tas overpakken in de koffer. Leuk hoor, iedereen die staat te lachen om alle meuk die wij meeslepen naar Afrika…
Maargoed alles is goed aangekomen, behalve de cafetière die toch gebroken is terwijl hij stevig in JW zijn ondergoed was ingepakt.

De aankomst in Nkhata Bay was overweldigend, emotioneel en tegelijk ook zo vertrouwd. Valson (de tuinman /klusjesman) hielp ons meteen alle kakkerlakken en gekkopoep opvegen en zo waren we dus direct aan het poetsen om het huis weer bewoonbaar te maken. Voor diegenen die de aanloop van onze verhuizing niet helemaal hebben meegekregen even een korte update van het verloop van de verhuizing.
Vorig jaar in Juli hebben wij in Nkhata Bay Rjimke en Tine leren kennen. Het klikte meteen. We hebben een aantal dagen in hun prachtige huis aan het meer doorgebracht en genoten van hun gastvrijheid en de goede gesprekken op de veranda. Rjimke en Tine vertelden ons dat aan hun avontuur in Malawi het volgende jaar een einde zou komen omdat zij terug wilde verhuizen naar Nederland. Ze moesten dan nog wel hun huis in Nkhata Bay verkopen…ze zochten nog gegadigden…Wij keken elkaar aan en dachten hetzelfde. Dat was snel geregeld; met een wijntje in de hand werd de verkoop bezegeld en wij zouden volgend jaar in oktober terugkomen met een zak geld en het huis overnemen.
In maart 2013 kregen wij een afschuwelijk telefoontje dat Tine in Malawi is verongelukt tijdens een verkeersongeval. Ze was met een truck cement wezen kopen in Mzuzu en op de gevaarlijke bergweg terug naar Nkhata Bay is de truck verongelukt. Tine is direct overleden. Natuurlijk stond voor ons de wereld even stil. Voor Rjimke en Tine haar familie is het verlies nog veel groter. Rjimke is meteen teruggekomen naar Nederland en een aantal dagen later hebben we Tine in Brugge kunnen begraven. Rjimke is in Nederland gebleven, ze heeft alleen in de zomer nog een afsluitend bezoek gebracht aan Nkhata Bay om afscheid te kunnen nemen van het prachtige leven dat zij samen met Tine daar heeft gehad. Inmiddels is Rjimke in ons huis in Zwolle komen wonen en zij wij dus verhuist naar het huis dat zij en Tine in Nkhata Bay hebben gebouwd. We zijn heel dankbaar dat wij nu in dit prachtige huis mogen wonen.

We zijn er nu alweer 7 weken en we voelen ons al heerlijk thuis in Nkhata Bay. De Malawianen zijn zulke vriendelijke, gastvrije en behulpzame mensen, dat onze aankomst en het settelen allemaal vrij soepel verloopt. Natuurlijk zijn er wel wat zaken die niet zo makkelijk te regelen zijn als in Nederland, maar dat wisten we van te voren en we hebben nog steeds een aardige voorraad aan geduld. Het wachten is nu nog op een verblijfsvergunning, die vragen we aan in de vorm van een TEP (Temporary Employement Permit). Pas als we die hebben kunnen we een bankrekening openen. Het uitgeven van geld is dus nog even problematisch, maar wel beter voor de portemonnee!
Nou ja, we hebben inmiddels wel een auto aangeschaft. Een megabak! Het is een Toyota Hilux Surf en rijdt als een tank. Het is een fourwheel drive, dus geen enkele ‘dirtroad’ is nu nog onbegaanbaar! De auto is aangeschaft met geld van de Stichting Chimwemwe, dus hij is van de Stichting. We gaan er nog een mooi logo en/of tekst op laten zetten. We voegen nog wel een foto bij van ‘the beast’ zoals hij hier al wordt genoemd.

Over beesten gesproken, we hebben inmiddels ook een hondje. Dit beestje hebben we meegenomen uit een nestje waar hij duidelijk de meest zwakke was. We wilden eigenlijk een andere, maar die konden we niet vinden, hij zat achter een bananenboom volgens de eigenaar… Deze pup was zo zielig dat we ‘m niet konden laten liggen. Het is trouwens een kleinzoon van Yara, de hond van Rjimke. Ondanks de waarschuwingen van mama van Zutphen hebben we dus toch voor het scharminkel gekozen en niet voor een gezonde en fitte pup. Het beessie hebben we ‘Iwe’ gedoopt. Wat ‘jij’ betekend in het Chitonga. Deze naam hebben we gepikt van de hond van Muriël, we vonden hem zo leuk, (hope you don’t mind!) Het arme beest heeft zo’n beetje alle ziektes die een pup kan hebben en is zwaar ondervoed. We hopen hem te redden van de dood. Schrik niet van de foto’s!

Nou en verder zijn we aardig druk geweest met het onderhouden, opknappen en naar onze hand zetten van het huis en de tuin. Rond het terrein stond een rieten muur, die door de jaren heen al flink te verduren heeft gehad van de mieren en termieten. Die was nodig aan vervanging toe. Mede omdat de vrouwen die zich naast ons huis komen wassen in het meer en ook gewoon op ons strandje kwamen wassen en plassen(!), wilden we een grote stevige muur om ons terrein plaatsen. Samson de metselaar is nu al bijna een maand aan het metselen en de muur is bijna klaar. Wat een verschil! We hebben er een groot stuk strand bij omdat we de muur rechtdoor over de rotsen naar het water hebben laten bouwen. Er komen nu alleen nog kinderen spelen in het water voor ons huis, dat is wel gezellig. De kids vinden het hilarisch als we naar ze zwaaien of gekke bekken trekken. Ze vallen om van het lachen! Wij vinden het weer hilarisch dat ze met klamboes gaan vissen en met condooms als ballonnen in het water spelen!

Het huis is van buiten geschilderd en we hebben wat planken vervangen. Binnen hebben we ook geschilderd en wat kleine veranderingen aangebracht. De tuin is al gedeeltelijk aangepast en wordt komende week nog even goed onder handen genomen. We hebben inmiddels ook een mooie poort en een nieuwe deur. Het huisje voor de bewakers (Mzondi, Paulos en Johannes) is ook vernieuwd en nu van baksteen. Een stuk warmer voor de mannen in de frisse nachten in de Malawiaanse winter.

Even kort ook wat over het weer. We zullen jullie niet vervelen met bloedhete tropische verhalen, maar koud hebben we het in ieder geval niet! Het regenseizoen staat voor de deur en dat betekend dat de temperatuur alsmaar stijgt. We lopen er lekker oververhit bij kunnen we wel zeggen!

Voorlopig hebben we nog geen elektriciteit in huis en we verwachten dat eigenlijk ook niet snel te kunnen regelen. Rjimke en Tine hebben dit nl. al ruim twee jaar geleden aangevraagd (en betaald), maar tot op vandaag zijn we niet aangesloten op het net. We kookten de eerste weken op houtskool, maar dat is erg milieu-onvriendelijk. In rap tempo worden de bomen in Malawi gekapt voor brandhout en houtskool. Dat is een heel groot probleem is veel regionen van dit land. We hebben in Muzu gasflessen gekocht waar we op kunnen koken, een heel stuk makkelijker en veel sneller! We houden nu veel tijd over ’s avonds waar we nog geen raad mee weten. Om 18.00 is het donker en met de solarlampjes van de Ikea weten we nog wat romantiek op de veranda te creëren, maar toch gaan we vaak al om 21.00 uur slapen. Om 5.00 is het alweer licht en branden we ons bed uit en begint er weer een nieuwe dag.

Vorige week hebben we nog een verlate huwelijksreis gemaakt. Eerst samen met Steve en Sian (twee Engelsen die hier ook in Nkhata Bay wonen en waar we erg veel plezier mee hebben) naar het Nyika Plateau. Dat is een National Park in het noorden van Malawi hier 5 uur rijden vandaan. Wat was dat prachtig! Een aanrader voor iedereen die van wildernis houdt en het leuk vind om te kamperen. Prachtige groene heuvels en uitgestrekte vergezichten, heel bijzonder. Daarna zijn we samen nog even wezen luieren op Makuzi Beach, vlakbij Chinteche aan het meer. De ingrediënten voor de ideale honeymoon waren allemaal aanwezig; parelwit strand, heerlijk zonnetje, koude biertjes, heerlijk eten, een chaletje aan het strand en twee tortelduifjes. Het was echt heerlijk! We zijn weer helemaal opgeladen na de drukke tijd die we afgelopen jaar hebben gehad.

Afgelopen weken hebben we ons erg goed gevoeld. We zijn heel blij dat we de stap genomen hebben om hier te gaan wonen. We voelen ons hier heerlijk. Natuurlijk is het jammer dat we zo veel leuke en lieve mensen hebben achtergelaten in Nederland, maar we hopen veel van jullie te verwelkomen op deze prachtige plek en we houden natuurlijk contact via Internet, telefoon en zelfs de post werkt mee! Eerlijk gezegd hebben we nog geen tijd gehad om Nederland te missen, het leven is hier nog iedere dag vol verrassingen. Geen enkele dag is saai. Eigenlijk verlangen we wel een beetje naar de eerste saaie dag, maar waarschijnlijk zal dat nog wel even duren. De spanning, verrassingen en avonturen van iedere dag werken ook wel verslavend. s’ Morgens worden we wakker met volle moed en frisse zin in weer een nieuwe dag in dit prachtige land met fijne mensen waar we vaak helemaal niks van snappen!

Tot het volgende verslag!

Groeten Lon en JW