Poepchinezen

We weten het, we lopen behoorlijk achter met ons weblog. We hadden belangrijkere dingen te doen op een tropisch strandje;)

We willen jullie toch wel graag even laten weten hoe we China hebben ervaren.
We vonden China een heel gaaf land om doorheen te reizen, maar het is voor ons absoluut niet geschikt om te gaan wonen.
De Chinezen die wij hebben ontmoet waren allemaal heel vriendelijk en behulpzaam, maar tegelijkertijd was het soms moeilijk om echt contact met ze te krijgen. Ze leken een beetje afstandelijk. De taal is natuurlijk een probleem, er wordt nog steeds heel weinig engels gesproken en zelfs voor ons hele universele handgebaren zijn in China vaak niet bekend. Ons Chinees is niet verder gekomen dan 'nihau' (hallo), 'sheshe' (dankje) en 'Wo bu yau' (ik wil het niet). Daar kom je dus niet ver mee...

Wat betreft de natuur is China echt prachtig. We hebben hele mooie dingen gezien. Wat China wel weer bijzonder maakt, is dat ze werkelijk alles naar hun hand willen zetten. Zo ook de natuur. Een aantal voorbeelden: een 3 km hoge berg voorzien van traptreden, nepwatervallen van plastic, bamboe van pvc-buizen, zelf uitgegraven rivieren en meren en verder zie je te pas en te onpas overal leidingen, kabels, wegen, en kabelbanen dwars door de meest prachtige natuur.
Werkelijk overal waar we geweest zijn werd gebouwd en we hebben nergens een rustig onaangetast stukje China kunnen vinden.

Wat wij heel vreemd vonden in China is dat ze aan de ene kant heel ontwikkeld zijn in bv technologie maar ook op het gebied van toerisme, maar dat er aan de andere kant volgens ons geen teken bestaat voor het woord Hygiene. Zo waren wij in Shangri-la, een dorp dat speciaal voor het toerisme is hernoemd en helemaal nieuw (in oude chinese stijl) is opgebouwd, maar daar drijven de dode varkens door de rivier!

Wij vinden de Chinezen nogal smeerzakken. We zullen jullie de verhalen over de rochels, de piesende kinderen op straat en de horrorwc's besparen. Daarnaast maken de Chinezen ook absurd veel kabaal en dat is in een land met 1,3 miljard inwoners waar je dus nooit alleen kan zijn, soms heel vermoeiend.
Zo is ook het toiletbezoek in China nooit even een momentje van rust. De toiletten (hurk-variant zonder flush) zijn zelden voorzien van deurtjes en soms zelfs ook niet van tussenmuurtjes. Poepen en piesen op een rijtje dus.
Lonneke had al weken last van een haperende (lees: afwezige) stoelgang. Toen de bruine beer eindelijk aanklopte, snelde ze naar zo'n berucht openbaar toilet. Daar gehurkt en uiterst tevreden met de voortgang kreeg ze plots publiek. Een moeder en dochter die blijkbaar ook wat kwijt moesten, gingen doodleuk staan kijken hoe Lonneke haar best deed! Toen Lonneke er zo snel mogelijk een eind aan breide kreeg ze zelfs nog een afkeurende blik van de vrouw over haar behaalde resultaat!
Ook al hebben we beide vaker soortgelijke situaties meegemaakt, het went echt niet!

Klaar nu met de poep-verhalen.
Wat vonden we het gaafst in China? Dat is toch een heel lijstje; de trektocht in de Tiger Leaping Gorge staat hoog genoteerd, de boottocht op de Rivier Li ook, de panda's in Chengdu waren leuk, de heilige berg Emei Shan was bijzonder, het dorp Lijiang was heel mooi de Muur was natuurlijk heel speciaal, Hongkong was bizar, maar Beijing staat toch wel bovenaan.
We hebben vier heerlijke dagen in Beijing doorgebracht met struinen door de Hutongs, de markten en de parken. Wat een sfeertje! We hadden geen behoefte aan allerlei cultureel verantwoorde bezoekjes, maar wilden genieten van het Chinese stadsleven. Overal was wel wat te beleven. We hebben de stad op twee van de negen miljoen fietsen verkend en dat was echt heel erg leuk om te doen. Verder hebben we in Beijing ook fantastisch gegeten. Je kunt er gerechten uit alle regio's krijgen en het is een walhallah voor iedereen die van lekker eten houdt. En alles voor een prikkie!
Vanuit Beijing gingen we naar de provincie Sichuan, daar eten de mensen vooral noodles met olie en nog veel meer pepers. Iets wat JW zijn vloeiende (lees; onafgebroken) stoelgang ook niet ten goede kwam. En dat kan pijnlijk zijn! Maar we gaan niet weer over poep en pies beginnen.

We hebben nog een verschrikkelijke mededeling ; Ed onze trouwe reispartner is uit onze tas gejat!!

We waren in Yangshuo, wat trouwens vergelijkbaar is met Salou en camping de Appelhof op Terschelling en we hadden onze tassen in een guesthouse in de luggage-store. Ed zat in ons kleine rugzakje klaar voor weer een geweldige photo-shoot op de Li-rivier, maar toen wij onze tassen gingen ophalen was de rugzak open en was Ed eruitgehaald! We hadden echt niet met hem lopen pronken en we snappen ook eigenlijk niet welke onverlaat met hem verder op reis wil. Maar nu zijn we hem dus kwijt en we daar balen we stierlijk van. Zo strontvervelend als hij was, zo erg missen we hem nu al.

In Yangshuo zouden we eigenlijk engelse les gaan geven, maar omdat we het daar echt niet leuk vonden, zijn we daar snel weer weggegaan. Het ging er nogal onproffesioneel aantoe. Tijdens het lesgeven mochten we onbeperkt gratis bier drinken!!Jammer genoeg hebben we dus nog steeds geen goede werkplek kunnen vinden en zijn we nog niet veel interessante projecten tegengekomen. We zoeken dus nog even verder. Ondertussen zijn we wel heerlijk vrij in de te volgen koers en zo zijn we ook naar Hongkong gegaan, omdat je vanuit Hongkong nou eenmaal goedkoop kan vliegen.
Hongkong vonden we trouwens een hele gave stad en tegelijkertijd een hele vreemde ervaring; het is er tjokvol met Chinezen, maar het is er stil, schoon en iedereen staat in de rij!

De goedkoopste vlucht was naar Manilla (36,-). Op dit moment zitten we dus met een nieuwe 'made in China garderobe' in onze tas en alle warme kleren terug op zolder op de Goudsbloemstraat op de Filippijnen waar het leven goed is. Paradijsje!

Van hieruit vliegen we 8 juli naar Bangkok en daarna...,
...vraagteken!