Wel en wee in Nkhata Bee twee

Wel en wee in Nkhata Bee twee

Het is echt waar, de tijd vliegt als je het naar je zin hebt. Het is al meer dan zes maanden geleden dat we op Schiphol onze koffers aan het overpakken waren. Ik geloof dat we ondertussen alles wat er in de koffer zat ook al gebruikt hebben, van de kruidenthee tot de tennisballen!

Het is de laatste tijd niet meer zo heel warm en we moeten ondertussen echt wat aan onze conditie doen, dus we hebben de stoute (tennis)schoenen aangetrokken en zijn een balletje gaan slaan. In Mzuzu is een tennisbaan bij het Sunbird Hotel. Nou ja, het is een betonnen plaat met lijnen en er staat ook een net. Natuurlijk hadden we lekker veel bekijks en ging het in het begin voor geen meter. Even wennen aan de baan... Uiteindelijk was JW de eerste die het voor gezien hield en zijn racket aan een meisje uitleende dat onze ballen telkens ophaalde. Ik dacht, ‘ goh wat leuk, laat ik haar wat balletjes aangeven’. Die kon ik dus meteen in de heg gaan zoeken. Dit meisje was 10 jaar oud en kampioen van Malawi in de leeftijdsklasse t/m 12 jaar. Ze speelde internationale toernooien en was toevallig de week daarvoor in Botswana tot talent van het toernooi uitgeroepen. Op blote voetjes met een geleend racket liet ze mij alle hoeken van de baan zien. Mijn hoofd was ondertussen diep paars, ik stond dus mooi voor ... . Ik weet niet of we echt geen tijd meer hebben gehad, maar we zijn niet meer terug geweest!

Maar we moeten echt wat sporten, dus ik had het plan opgevat om te gaan zwemmen, iedere dag twee keer naar de boei en terug. Dat was ook geen succes. Het regent absurd veel de laatste tijd en direct naast ons huis komt een rivier in het meer uit. Er spoelt dan niet alleen heel veel modder en struiken en rommel het meer in, maar er komen soms ook krokodillen mee. Niet echt een ideale situatie om lekker een eindje te gaan zwemmen. Mijn vader had twee zeer bruikbare adviezen voor mij; 1. Neem een kip mee en hou de krokodil daar zoet mee of ,
2. Neem een stok mee en zet die in de bek van de krokodil zodra hij toehapt. Ik luister tegenwoordig vaker naar mijn vader dan vroeger, maar dit advies laat ik toch maar even gaan.

Over die regen; het regenseizoen is voorlopig nog niet afgelopen. De regens worden ook steeds heftiger. Afgelopen week zijn er flinke overstromingen geweest. Beide rivieren die hier in Nkhata Bay in het meer uitkomen waren buiten hun oevers getreden en er waren heuse binnenzeeen ontstaan. Het water raasde vanuit de bergen door de velden en nam alles mee op zijn weg. Niet alleen de oogst van veel boeren, maar ook bomen en huizen. Het is verschrikkelijk, de mensen hier hebben al bijna niets en dan spoelt ook hun oogst of hun huis nog weg!
Voor ons is het allemaal niet zo’n probleem, alles is vochtig en ruikt muf, maar we hebben geen grote schade. Het huis staat stevig op de rotsen. Nu we gelukkige gebruikers van het electriciteitsnet zijn, is het wel vervelend dat de stroom er bij iedere storm afgaat, maar we zijn nog niet verleerd om met zaklampen te koken. De onweersbuien hier zijn ook wel het vermelden waard. De donder gaat zo hard dat je de grond voelt trillen. Echt indrukwekkend, je schrikt je af en toe het leplazarus! Schrijf je dat zo?
We hebben ondertussen geen spellingscontrole meer op de laptop, dus ik heb geen idee. Onze harde schijf is gecrasht en we hebben de laptop moeten laten repareren. Dat doen ze hier net zo ‘ vakkundig’ als het repareren van auto’s. Alle foto’s, documenten en programma’s zijn verdwenen... We horen jullie denken, ‘ Jullie hebben toch wel een back up gemaakt?’ Jazeker, we hebben een externe harde schijf bij ons, maar we hebben door een suffe miscommunicatie daar de laatste 6 maanden geen back-up op opgeslagen. Les geleerd; we maken nu allebei van alles twee back-ups. Maargoed, we hebben een nieuwe Microsoft Word die alleen Arabisch kent. Ik heb het toetsenbord wel op Frans kunnen omzetten, dus we kunnen nu gewoon van rechts naar links typen, maar spellingscontrole installeren gaat voorlopig een stapje te ver. Dus lees maar over de spelfouten heen, onze excuses.

Ondanks wat kleine strubbelingen gaat het hier hartstikke goed. We genieten nog steeds iedere dag van ons leven hier. We hebben het lekker druk met de Greenshop. Dat gaat ook allemaal goed en we hebben echt heel veel plezier in het werk. Het is echt te gek om nu eindelijk concreet aan het werk te kunnen. We worden er wel een beetje door opgeslokt, want het kost allemaal veel tijd en moeite en we willen het graag goed doen, dus we zijn er aardig druk mee. We hebben het bijna over niks anders meer. Na het eerste half jaar hebben we even de balans opgemaakt en we kunnen stellen dat het allemaal heel goed gaat, maar we hadden wel even een paar dagen rust nodig. We zijn drie nachtjes naar Kande Beach geweest, hier een uur rijden vandaan. Daar zijn we niet eens het strand opgeweest, we hebben alleen maar boeken gelezen en films gekeken. Lekker uitgerust zijn we nu aan het tweede half jaar begonnen. Kop maar op!

Eigenlijk zijn we zo druk en hebben we het zo naar ons zin dat we ons oude leventje in Nederland nog niet erg missen. We krijgen gelukkig regelmatig kadootjes via de post. Dus de kaas, drop, sigaren, chocola en thee missen we ook nog niet. 1000x dank aan de lieve mensen die ons via de post verwennen! Mijn hockeyteam verdient hier een speciale vermelding, jullie hebben me echt ontroerd met jullie fantastische verrassingspakket!

Het volgende bericht schrijven we waarschijnlijk op Makuzi Beach Lodge. Vanaf 25 april zullen wij het management van deze lodge op ons nemen. De eigenaren gaan voor zes weken op vakantie naar Indonesie en hebben ons gevraagd of wij zo lang op hun lodge, huis en huisdieren willen passen. Het is een prachtige plek en we vinden het een eer dat Lara en Brett ons deze plek toevertrouwen. Het is een hele uitdaging en we hopen er veel leren. De ervaring die we daar opdoen, kunnen we goed gebruiken in ons werk voor de Greenshop. We zullen onze tijd die weken verdelen tussen Makuzi en de Greenshop. Nu doen we bijna alles samen omdat we nou eenmaal zo’n geweldig team zijn, hahaha, maar straks zullen we de taken vaker moeten verdelen. Een ding is zeker; het wordt een spannende, leuke en leerzame tijd!
Geen enkele dag is saai in Malawi!

Groetjes !